Пацалунак мяне, калі ласка, гэта неабходна

Dexys — The feminine divine
Гурт упэўнена вагаецца паміж стрыманым фанкам, пышным сімфанічным філадэльфійскім соўлам і больш энергічнымі пост-матаўнскімі танцавальнымі рытмамі, прычым нязменным з’яўляецца магутна ўпэўненая вакальная падача. Паслухайце, калі ласка, калі кахаеце ўсё вышэйпералічанае.
Hozier — Unreal unearth
Unreal Unearth напоўнены сумленным выразам радасці і смутку з паэтычным лірызмам чалавечага быцця. Прасцейшыя трэкі часам з тэматычна цяжкім раскаяннем або абнадзейваючым чаканнем могуць здацца занадта саладжавымі, але шырокі вакальны дыяпазон, як гравітацыйнае майстэрства Hozier з лішкам кампенсуе гэтыя невялікія промахі. Часам госпел-падтэкст у альбоме дасягае кінематаграфічнага размаху, аркестравая шырыня здаецца празмернай, у адыходзе ад той інтымнай сумленнасці, якую мы абвыклі чакаць.
Alice Cooper — Road
Перапрацоўваюцца састарэлыя клішэ аб рок-мужнасці вельмі весела загартаваныя ў дарозе групай, поўнай энергіі. Alice Cooper выкарыстоўвае сілу старэючай рок-зоркі, у якой, мяркуючы па тэме альбома, яшчэ засталося дастаткова бензіну ў баку, каб стварыць дзіўна натхнёную калекцыю новага матэрыялу. Не вынаходзячы ровары, напаўняльнік — шмат’ярусныя гітары, гімнавыя рытмы і магутныя рыфы, змякчэлыя вывастраным дынамізмам. Road, несумненна, наймацнейшы альбом Эліса Купера за апошнія дзесяцігоддзі, сведчанне стойкасці і, здавалася б, бязмежных творчых здольнасцяў гэтага чалавека.
Royal Blood — Back to the water below
Росквіт White Stripes у канцы 90-х выклікаў хвалю дуэтаў, якія выконваюць рок, выкарыстоўваючы толькі барабаны і гітару. Пасля Royal Blood, высунуўшы на пярэдні план басіста які спявае, сплялі яго з вольна лятаючым барабаншчыкам. Музыка, якую яны ствараюць, мінімалістычная, але не пазбаўленая аб’ёму, запаўняючы велізарны дыяпазон прастор, ажыўленых узаемадзеяннем рытм-секцыі. Кэр падзяляе сігнал свайго басу, прапускаючы яго праз гарманічныя эфекты і ствараючы дадатковыя актавы. Асобныя ноты пераўтворацца ў акорды, а высокія фільтруюцца, скажаюцца і падтрымліваюцца, захоўваючы пры гэтым глыбокую інтуітыўную моц басу. Вынік гучыць як некалькі сінтэтычных гітар, часам перанасычаных гукамі сінтэзатараў ці фартэпіяна. Сярод магутных рыфаў салодкі вакал захоўвае меладычнасць і эмацыйнасць, плаўна пераходзячы ад журботнага барытона да згодлівага фальцэта. Танцавальнасць папярэдняга альбома спачатку палохала тых, хто баяўся перамен, але зараз Typhoons арганічна інтэграваўся ў лайв сэт. Back to the water below адышоўшы ад больш павярхоўнага гучання свайго папярэдніка, вярнуўся да высокіх рыфаў, якімі былі напоўнены іх раннія рэлізы.
The Armed — Perfect saviors
Вяртанне The Armed блішчыць амбіцыямі, спалучаючы ў сабе лютасць з сінтэзатарнымі росчыркамі. 12 трэкаў вагаюцца ад прыгожых хукаў і акустычнай гітары да бласт-бітаў, не цалкам ахопліваючы ні нойз, ні поп-музыку, а робячы па ідыёцку прывабную сумесь гэтага.
Icona Pop — Club romantech
Club Romantech працуе як добра арганізаваны дыджэйскі сэт, і Icona Pop, прадстаўляючы клубную ноч сваёй мары, даказваюць, што яны па-ранейшаму лічаць EDM-поп мастацтвам. Гэта весела, хоць і павярхоўна — зараджанае пульсавалым хаўсам, перад якім, магчыма, было б захапляльна толькі ў вельмі спецыфічных, вельмі п’яных умовах. Калі вы аддаецеся гуку, цяжка не знайсці альбом заразліва танцавальным. Тут няма нічога падобнага на I Love It, што можа быць злучана, а можа і не быць, з тым, што Charli XCX няма на рэлізе. Тым не менш, гэтая музыка даволі паспяхова выконвае тое, для чаго яна прызначаная: распаўсюджваецца па клубах i падлеткавых плэйлістах для задавальнення юных слухачоў.
Slowdive — Everything is alive
Альбом глыбокай прыгажосці, поўны эмацыйнага вагі, які ўключае ў сябе сум, радасць, падзяку і, у канчатковым выніку, аптымізм. Slowdive паказалі, чаму яны з’яўляюцца адной з самых паважаных груп жанру шугейз. У любога, хто знаёмы з іх папярэднімі працамі, наступіць асалода, але цяжка ігнараваць той факт, што Everything is alive пры першым праслухоўванні можа здацца простым і мінімалістычным. Водарам можна атрымліваць асалоду, ён развівае ўстоянае гучанне Slowdive, дадаючы больш электронных тэкстур, ствараючы канцэпт ландшафт, напоўнены жыццём.
Alabaster DePlume — Come with fierce grace
Гэта проста неабходна для прыхільнікаў джаза і ўсіх, хто шануе багатае і рэфлексіўнае творчае мастацтва. Выдатны ўзор рыпучага мінімалізму, свайго роду сцiмпанк-тэхна, створаны на басэтлях, масіраваных гітарах і вінтажным сінтэзатары. Пульсавалы заходнеафрыканскі фанк-груў, які ўключае басовыя партыі, ідэальнае спалучэнне энергіі саксафона, перкусійных інструментаў і бязмоўнага голасу госпел спявачкі Донны Томпсан, які ўзвышаецца над вадзяністымі вакальнымі гармоніямі. Пышна.
Дзянic Леснiк
Таксама чытайце:
Blur — The ballad of Darren
Queens Of The Stone Age — In Times New Roman
Swans — The Beggar