Паразмаўляйце з жонкай, пакуль не позна, паразмаўляйце!!!!!!!

Уявіце сабе фільм, падобны на сумную песню Дэвіда Боўі, пра астранаўта, які дрэйфуе ў адзіноце ў цёмную бездань космасу, разважае пра сваё жыццё, сваё страчанае каханне, сваё мінулае і нявызначаную, магчыма, неўзабаве асуджаную на крах будучыню. Праспявайце задуменна-адчужаную мелодыю «Space Oddity» і журботны культавы радок: «Tell my wife I love her very much, she knows» — у двух словах гэта «Касманаўт» шведскага рэжысёра Ёхана Рэнка, які, з’яўляецца дзіўным і экзістэнцыйна самотным фільмам.

Дзесьці ў глыбокім космасе ёсць прыгожая загадкавая пурпурно-ружовая маса часціц і пылу бачная з Зямлі. Людзі, дапытлівы і прадпрымальны ад прыроды, імкнуцца зразумець таямніцы таго, што яны завуць «Аблокам Чопры», але васьмімесячная адзіночная місія падыходзіць толькі вызначанаму тыпу касманаўтаў — тым, хто не супраць знаходзіцца ў ізаляцыі амаль год свайго жыцця. Сэндлер грае ціхага, паслухмянага касманаўта Якуба ў свеце, амаль рэтрафутурыстычным, дзе Чэхія, здаецца, піянер касмічнай гонкі (шчыра кажучы, эстэтычна антураж узяты з савецкай эпохі засваення космасу).

Праз чатыры гады пасля таго, як зіготкія пурпурныя касмічныя часціцы загадкавым чынам асвятлілі начное неба Зямлі, Чэхія адпраўляе чалавека на край Сонечнай сістэмы, каб высветліць, што выклікае гэтае светлавое шоў. З адценнямі камуністычных поглядаў часоў халоднай вайны на любоў да радзімы і дзяржаўную славу, Якуб абвяшчаецца свайго роду нацыянальным героем, дастаткова смелым, каб адправіцца ў далёкія краі галактыкі. Пагадзіўшыся на гэтае падарожжа чэх — зламаны чалавек, верагодна, які прыняў місію як спосаб далейшага пакарання сябе за злачынствы свайго бацькі, які быў інфарматарам-камуністам. Таксама герой Сэндлера відавочна не ўпэўнены ў сваёй уласнай ролі аднаго з бацькоў і збягае ад цяжарнай жонкі.

Сапраўды, некаторыя мужчыны аддалі б перавагу адправіцца ў космас і пагаварыць з гіганцкім павуком, чым пайсці на тэрапію. Так, вы ўсё дакладна прачыталі, калі здаецца, што Якуб вось-вось упадзе ў сапраўды вар’яцкае засмучэнне, з’яўляецца загадкавая касмічная павукападобная істота, знойдзеная ў нетрах карабля. Першапачаткова напалоханы мужчына задаецца пытаннем, ці не галюцынуе ён (магчыма, гэта так, але засталося двухсэнсоўным), але потым разам з іншапланетным сурагатным псіхааналітыкам Ганушам (такое імя далі шасцівокаму) Якуб сапраўды пачынае свайго роду тэрапію, распавядаючы пра свае суровыя дзіцячыя ўспаміны і няўпэўненасць у сабе.

У канчатковым выніку гэтыя дзве страчаныя, адзінокія душы ўтвараюць сувязь, якая некаторым можа здацца за гранню абсурду, але мне здалася самым кранальным і натхняльным момантам у задуменным касмічным фільме, у якім мала велічы, але шмат спагады. Рэальны павук ці не, не мае значэння. Важна тое, што істота дапамагае Якубу ўз’яднацца з самім сабой і ўбачыць, што ён успрымае сваю каханую жонку Ленку як належнае.

Не бойцеся ў гэтым фільме не магчыма нічога спайлернуць. Проста задаемся пытаннем аб сапраўдных прычынах, чаму мы ўзводзім бар’еры і адлегласці паміж тымі, каго мы нібыта любім, па кім сумуем. Spaceman — ціхі фільм пра тое, ад чаго мы спрабуем уцячы (наша мінулае) і чаму мы не можам супрацьстаяць (сапраўднае цяперашняе), гэта крыху дзіўны маленькі самародак, але калі вы зможаце настроіцца на яго нестандартную частату ў стылі Боўі, пануры вопыт гэтага другараднага намагання узнагароджваецца.

Вердыкт: Нягледзячы на ўдумлівае візуальнае майстэрства і цудоўную драматычную гульню Адама Сэндлера, «Касманаўт» Ёхана Рэнка аказваецца занадта літаральным. Чалавек адпраўляецца на мяжу існавання і не знаходзіць нічога, пра што б не варта было задумацца раней, у выніку, гэта пацешная ідэя, што бясконцыя абшары космасу здабываюць мэту і форму дзякуючы каханню.

Дзянic Леснiк

Таксама чытайце:

«Зона інтарэсаў»(англ. The Zone of interest)
«Герой нашых сноў» («Dream Scenario»)
«Травень снежань» (англ.: May December)»