Лецішчнік

Witch — Sogolo
Жыццёвая і цікавая музыка, заслугоўвае толькі пахвалы, гурт яшчэ глыбей апускаецца ў галавакружныя фанк-рытмы і псіхадэлію электрагітарных запісаў 70-х. Менавіта гэтую атмасферу музыкі ў поўнай меры раскрываюць у Sogolo — энергічным гімне з элементамі пустыннага блюзу, афробіту, даб-госпел, дыска, якія гучаць так, быццам льюцца з дынамікаў вінтажнага фургона.

Martoriator — Bloodpainted Visions of Perpetual Conflict
За гукавой сцяной музыкі можна пераканацца, што яны здольныя ствараць цудоўныя інструментальныя аранжыроўкі, але выбар упаў на масіўнае і агрэсіўнае гучанне з громападобнымі інструментальнымі партыямі, каб узмацніць падступную, лютую і з’едлівую важкасць гукаў. Дуэт дэманструе здольнасць адысці ад шаблонаў і формул, і выпусціць серыю песень у стылі Трэцяй сусветнай вайны, але ў выразнай форме, якая дазваляе слухачам зразумець, што грае гурт. Калі хтосьці і можа перапісаць правілы блэк/дэт-метала, тое гэта італьянскі Martoriator! У другой палове 80-х змешванне ўплываў дэт-метала, блэк-метала і біт-хардкора стала тым першасным булёнам, з якога вырас дэт/блэк-метал. Такія піянеры, як SARCÓFAGO і BLASPHEMY, заклалі асновы, якія былі пашыраны ў 90-х. «Bloodpainted Visions of Perpetual Conflict», які праславіў масавыя забойствы, дэманструе, як жанр можа развівацца, захоўваючы свае першапачатковыя элементы.

Mary Halvorson — About Ghosts
Восем яскравых вельмі пераканаўчых джазавых кампазіцый, якія часам знаходзяць няпросты баланс паміж структурнай строгасцю і больш заблытанымі, хаатычнымі гітарнымі тэндэнцыямі. Халворсан зліваецца з ансамблем, рэдка апыняючыся ў цэнтры ўвагі, прымушаючы дасведчаных музыкаў дэманстраваць свой патэнцыял, а слухачоў вяртацца да твора, каб лепш яго зразумець. Аранжыроўкі духавых інструментаў — адна з многіх разыначак гэтай цудоўнай пласцінкі.

The Chris Rolling Squad — Damn You All to… Hell
Іранічная і цудоўная вокладка — плён працы Густава Хендберга. У музычным плане можна было б сказаць: кансерватыўны погляд на музыку — гэта зусім не дрэнна. Трыо ўяўляе сабой форму панк-рока, натхнёную брытанскай школай, але толькі з уплывамі рок-н-ролу, бруднага харда і сайкабілі рока.

Neil Young And The Chrome Hearts — Talkin To The Trees
Talkin To The Trees — гэта яшчэ адзін альбом Ніла Янга на якім ён робіць тое, што яму хацелася па-старому рабіць у дадзены момант. Калі ў ім і ёсць заганы, то пасля шасцідзесяці гадоў стварэння пласцінак ніхто ў здаровым розуме не захоча, каб Ніла рабіў нешта іншае. Гэта знарочыста рэзкая складанка песень ад чалавека, які нейкім цудам захаваўся.

Trivax — The Great Satan
У песнях чароўна кантрастуюць Black/Death Metal/Blackened Death Metal з этнічнымі элементамі Блізкага Усходу, брутальнасць і агрэсіўнасць спалучаюцца са стараннай інструментальнай аранжыроўкай, а дэт-гроўл і оперны вакал пераплятаюцца, ствараючы патрэбную атмасферу.

King Gizzard & the Lizard Wizard — Phantom Island
Вось так можна ўзяць набор разнастайных інгрэдыентаў і ператварыць іх у складны і ў цэлым займальны, які інтрыгуе досвед, застаючыся пры гэтым інтраспектыўным і даследчым. Шчыльны, касмічны кантры, астрафанк і псіхадэлічны поп дзякуючы струнным і драўляным духавым інструментам, сабраным у трансфармуючыя формы брытанскім аркестратарам Чада Келі, адкрывае новыя далягляды. У музычным плане King Gizzard, магчыма, ніколі не ступіць двойчы ў адну і тую ж каляіну, але магутнае гучанне і глыбокі аптымізм альбома дораць масу яркіх уражанняў і поспех новым спосабам для аўтараў, якія атрымліваюць задавальненне ад сумеснага музіцыравання.

Wald Krypta — Disenchantment
Гучанне вяртае старую і добрую эстэтыку lo-fi і даводзіць яе да крайнасці арганічна і жалобна, што не значыць — сумна. Сем песень дэманструюць вельмі добры пранізлівы black metal, вакал, рэзкія і якія чапляюць гітарныя рыфы і простыя, але эфектыўныя рытмы бас-гітары і ўдарных, і спалучэнне ўсіх гэтых фактараў стварае змрочны музычны твор.

U.S. Girls — Scratch It
Дзякуючы, для сённяшняга дня, страшэнна нестандартнаму вакалу і лірыцы, бездакорнаму густу ў падборы бэк-музыкаў і страсці да аммажаў, US Girls быццам апускаюць у кранальную, дасціпную атмасферу залатых хітоў Kate Bush. Ну, на маю думку.

Deathgoat — Dragged Into Realms Below
Deathgoat уяўляюць сабой добры ўзор у традыцыйным дэт-метале. Dragged Into Realms Below — альбом, які рухаюць шведскія гітары-бензапілы, тэмп, вар’яцтва і халодная як кроў рэпціліі меладычная структура.

Yungblud — Idols
Вельмі небездакорны (як і папярэднія) альбом, празмерна націскае на выкарыстанне збітых рок-карыкатур і паўтаральных структур песень. Усе гэтыя гукавыя запазычанні Yungblud могуць крыху збіваць з панталыку не толькі нас, але і аўтара, нібы ён баіцца прыняць сябе як творчую асобу або спрабуе разабрацца ў крыніцах уплыву, каб зразумець сваю музычную ідэнтычнасць.

King Potenaz — Arcane Desert Ritual Vol. 1
Цяпер я перакананы, што Італія вырабляе адны з лепшых стоунер-і дум-гуртоў гэтай эпохі. Асабліва мне падабаюцца іх акультныя ў гэтых жанрах, як быццам у іх ёсць асаблівая дамова з нейкай таямнічай сілай, якая даруе ім незвычайныя веды ў абмен на пэўныя ахвяры. Нічога, акрамя эмбіентных уступаў, ідэальных псіха-рыфаў і камбінацыі жорсткага і анёльскага вакалу.

University — McCartney, It’ll Be OK
Калі вы даўно жадалі пачуць гурт, які грае кучу ламанага хардкорнага шуму, то University з самааддачай якая задавальняе, пераходзяць ад жалобнага пост-рока да бессаромна неахайных рыфаў быццам хістаецца на канаце.

Osmium — Osmium
Загнаць у кут дзіўныя механічныя гукі ў стылях metal і experimental electronic, а потым выняць з іх нешта першапачаткова, пакутліва чалавечае — складана. Гурт стараўся, але не атрымалася. Восем трэкаў вар’іруюцца ад злавеснага кіслотнага гулу да ірваных рытмічных удараў у жывот.

Cromlech — Of Owls and Eels
У жудасным сне, нібы ты не ведаеш, спіш ці не, ноты, здаецца, ідуць на цябе і пранікаюць у цела праз душу. У музычным і атмасферным плане з’яўляючыся блэк-металам, — гэта таксама смелая спроба дасведчанага музыкі выказаць сябе аўтэнтычна, не зважаючы на жанравыя ўмоўнасці. Такім чынам, перад намі разнастайны і вельмі прыемны альбом, дзе халодныя блэк-металічныя рыфы і высакакласныя барабанныя партыі арганічна спалучаюцца з жудаснымі клавішнымі і сюррэалістычнымі, амаль галюцынатарнымі гукавымі ландшафтамі.

Дзяніс Леснік

Таксама чытайце:

Motorhead – Manticore Tapes
Miley Cyrus — Something Beautiful
Brian Eno & Beatie Wolfe – Luminal і Lateral